به گزارش هموار کنکور، از روزی که خبر انتشار ویروس کرونا در کشور به گوش رسید،
دنیای آرام پشت کنکوری ها متلاطم شد.
بلافاصله عده ای، به حق یا نا حق، با دلیل و بی دلیل، شروع کردند به ثبت اعتراضات گسترده
در خصوص عدم برگزاری آزمون کنکور.
عده ای کمپین و گروه تشکیل دادند برای مخالفت و ایستادگی در برابر برگزاری آن.
برخی از راه های مختلف با سازمان سنجش درگیر شدند.
کار را به مجلس و نمایندگان و دولت و وزارت بهداشت کشاندند.
پای پلیس را هم وسط کشیدند!
که مبادا کنکوری برگزار شود و آن ها کرونا بگیرند!
بماند که برخی از این آب گل آلوده ماهی گرفتند و دست به صید به نفع خود زدند.
همان هایی که اصلا درس نخوانده بودند و آمادگی آزمون را نداشتند
و عده ای که حتی امسال ثبت نام نکرده بودند و با خود گفتند دیگی که برای من نمی جوشد می خواهم سر ….:|
خلاصه که هم اکنون مرداد ماه سال 1399 است و سرنوشت کنکور اصلا معلوم نیست.
نمی دانم چقدر نگرانی ها و ترس و وحشت ها درست است.
اما مگر در همین زمان کرونا نبود که نوجوانان دبیرستانی یا حتی ابتدایی در کلاس های جبرانی شرکت کردند.
مگر همین زمان نبود که رفتند و حضوری امتحان دادند.
مگر در همین دوره نیست که بچه ها به کلاس های مختلف موسیقی و نقاشی و … می روند.
مگر همین زمان نیست که دائما جشن عروسی و دورهمی و پارتی بر پا می شود.
مردم به سفر می روند.
در برنامه های تلویزیونی شرکت می کنند و …
نمی دانم چرا هیچ کدام در هیچ جا از این بیماری نمی ترسند.
آن بچه های مدرسه ای هم هیچ یک کرونا نگرفتند.
گویا ویروس کرونا فقط و فقط در حوزه های برگزاری آزمون ورودی دانشگاه وجود دارد.
فقط میز و صندلی و کاغذ و مداد کنکور آلوده است.
فقط این امتحان خطرناک است!
فقط می خواهم بدانم، آیا نمی شود فقط برای چند ساعت، ماسک و دستکش را تحمل کرد و کنکور داد؟
واقعا امکانش نیست که این آزمون ها بدون خطر و با تمهیدات بهداشتی کامل برگزار شود؟
واقعا تکلیف افرادی که ماه ها وقت، انرژی، نور چشم
و حتی سرمایه مادی خود را برای این آزمون صرف کردند چیست؟
خدا می داند با این امروز و فردا کردن ها و پس و پیش شدن کنکور و لغو و تعلیق آن چه بر سر هزاران نفر می آید؟